ul. Średnia 12, Częstochowa

METODY PRACY

Słowo "masaż" pochodzi od greckiego słowa "massein", co znaczy "ugniatać". Jest wiele technik masażu, ale wszystkie polegają na stosowaniu systematycznych ruchów nacierania, głaskania, uciskania, wstrząsania, ugniatania lub mocnego oklepywania skóry, mięśni lub stawów.

METODA Briana Mulligana z Nowej Zelandii jest specjalistyczną metodą diagnostyczno - terapeutyczną ciągle rozwijającą się wraz z postępem medycyny i rozwojem badań naukowych. Brian Mulligan opracował, a następnie opublikował zasady stosowania takich technik jak "NAG", "SNAG", "odwrotne NAG"oraz mobilizacje połączone ruchem /tzw. techniki "MWM"/ i wiele innych.

Osteopatia jest metodą, w której badanie manualne wykorzystywane jest do stawiania diagnozy i leczenia chorych. Osteopatia uznaje i akceptuje zależność pomiędzy ciałem, psychiką i umysłem zarówno w stanie określanym jako zdrowie jak i w stanie chorobowym. Traktuje ona ciało ludzkie jako całość zarówno w aspekcie strukturalnym jak i funkcjonalnym, zakłada ona, że organizm ludzki posiada zdolności do autoregulacji i przywracania homeostazy.

PNF - Prorioceptive Neuromuscular Facilitation (torowanie nerwowo-mięśniowe)

PNF jest koncepcją posiadającą własną filozofię i zasady pracy z pacjentem. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Siła mięśni, zakres ruchu - to, co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do uzyskania celu jakim jest funkcja. Jakże często zapominamy o tym w naszej codziennej praktyce.

Plastrowanie dynamiczne (inaczej: kinesiotaping) – metoda terapeutyczna polegająca na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze, jest jedną z metod plastrowania. Została opracowana i spopularyzowana na początku lat osiemdziesiątych przez Japończyka dr. Kenzo Kase.

Metoda ta opiera się na pogłębionej znajomości anatomii palpacyjnej, służy do uwalniania miejsc niedostępnych przy zwykłej pracy palpacyjnej. Wykorzystuje specjalne narzędzie w postaci haczyka, co pozwala na przywracanie ruchomości tkankowej w różnych płaszczyznach ślizgu mięśniowo-powięziowego.

"Trening funkcjonalny" ma swoje pierwotne źródło w funkcjonalnych koncepcjach (metodach) fizjoterapeutycznych. Ze względu na swoją efektywność został bardzo szybko zaadaptowany do pracy z zawodnikami i osobami uprawiającymi sport rekreacyjny. Popularyzacja treningu funkcjonalnego i pojawiające się regularnie jego "odmiany", często poparte dużymi nakładami marketingowymi, spowodowały, że wiele zagadnień zostało uproszczonych i zniekształconych.

W nowoczesnym podejściu do funkcjonalnej neurorehabilitacji dobieram indywiducalne techniki i strategie odbudowy najważniejszych funkcji motorycznych (chód, ruchy kończyn, funkcje dnia codziennego) chorych po udarach mózgowych, urazach czaszkowo-mózgowych oraz w przebiegu innych chorób ośrodkowego układu nerwowego.